| Vurig verlangen |
| |
Laat me je tranen berijden
Over je kin naar Afrika
Weer in de schoot van de leeuwin
Waar ik ooit thuis was
Tussen je lange benen
Zoek ik naar de sneeuw van afgelopen jaar
Maar er is geen sneeuw meer daar
Laat me je traan berijden
Over de wolken zonder geluk
De grote vogel duwt zijn hoofd
Voorzichtig in zijn schuilplaats terug
Tussen je lange benen
Zoek ik naar het zand van afgelopen jaar
Maar er is geen zand meer daar
Vurig verlangen verstopt zich
Als een insect
Als je slaapt merk je niet
Dat het je prikt
Gelukkig word ik nergens
De vinger gaat naar Mexico
Maar hij zakt in de oceaan
Vurig verlangen is zo wreed
|
| |
|
| Engel |
| |
Wie in zijn leven goed is op aarde
Zal een engel worden na zijn dood
Je kijkt naar de hemel en vraagt je af
Waarom je ze niet kan zien
Eerst als de wolken slapen zijn
Kan je ons aan de hemel zien
We zijn bang, we zijn alleen
God weet dat ik geen engel wil zijn
Ze leven achter de zonneschijn
Apart van ons oneindig ver
Ze moeten zich aan de sterren vast houden (erg goed)
Opdat ze niet uit de hemel zouden vallen
Eerst als de wolken slapen zijn
Kan je ons aan de hemel zien
We zijn bang, we zijn alleen
God weet dat ik geen engel wil zijn
Eerst als de wolken slapen zijn
Kan je ons aan de hemel zien
We zijn bang, we zijn alleen
God weet dat ik geen engel wil zijn
|
| |
|
| Dier |
| |
Wat doet de man
Wat doet de man
Die het verschil
Tussen mens en dier niet kent
Wat
Hij zal naar zijn dochter gaan
Ze is mooi en jong
En dan, als een hond, wil hij
met zijn eigen vlees en bloed paren
Wat doe je
Wat voel je
Wat ben je
Toch slechts een dier
Wat doet de vrouw
Wat doet de vrouw
Die het verschil
Tussen mens en dier niet kent
Ze doopt de pluim in zijn bloed
en schrijft zichzelf een brief
Levenloze lijnen aan de jeugd
Waneer haar vader bij haar sliep
Wat doe je
Wat voel je
Wat ben je
Toch slechts een dier
|
| |
|
| Bestraf me |
| |
Bestraf me
Bestraf me
Stro wordt goud
En goud wordt steen
Jouw grootte maakt mij klein
Jij mag mijn bestraffer zijn
De heer neemt
De heer geeft
Bestraf me
Bestraf me
Jij bedoelt ja
En ik denk nee
Noem me in je gebed
Voordat de wind nog kouder wordt
Jouw grootte maakt mij klein
Jij mag mijn bestraffer zijn
Jij mag mijn bestraffer zijn
Jouw grootte maakt mij klein
Jij mag mijn bestraffer zijn
Jouw grootte maakt hem klein
Jij zal mijn straf zijn
De heer neemt
De heer geeft
Maar hij geeft alleen aan hen
Waar hij ook van houdt
Straf me
|
| |
|
| Jij hebt |
| |
Jij
Jij hebt
Jij hebt me
Jij hebt mij gevraagd
Jij hebt mij gevraagd en ik heb niks gezegd
Wil je tot de dood ons scheidt trouw zijn aan mij voor alle dagen
Nee!
Wil je tot de dood ons scheidt ook van me houden in slechte tijden
Nee!
|
| |
|
| Buk je |
| |
Buk je beveel ik je
Wend je aangezicht af van mij
Je gezicht interesseert me niet
Buk je
Een tweevoeter op vier voeten
Ik begeleid je bij het wandelen
In wandelgang langs de vloer
Ik ben teleurgesteld
Nu komt hij achterwaarts naar me toe
Honing blijft aan de kouseband kleven
Ik ben teleurgesteld, totaal teleurgesteld
Buk je
Het gezicht interesseert me niet
De tweevoeter heeft zich gebukt
In een goed licht geplaatst
toon ik hem wat men doen kan
En ik begin te huilen
De tweevoeter stamelt een gebed
uit angst omdat het me slechter afgaat
vraag haar nog dieper te bukken
tranen lopen langs de rug omhoog
Buk je
Buk je, beveel ik je
Wend je aangezicht af van mij
Je gezicht interesseert me niet
Buk je!
|
| |
|
| Speel met mij |
| |
We delen kamer en bed
Broertje kom en wees braaf
Broertje kom en pak me beet
Schuif je dicht naar mij toe
Voor het bed een zwart gat
en hierin valt elk schaap
ben al te oud maar tel ze toch
omdat ik niet in slaap kan geraken
Tot m'n navel in de takken
er wacht al een witte droom
Broertje kom hou je vast
en schud voor mij de bladeren van de boom
Speel een spel met me
Geef me je hand
Speel met me
een spel
Speel met me
een spel
speel met me
omdat we alleen zijn
Speel met me
een spel
Vader moeder kind
Het broertje bezeert de hand
Hij draait weer naar de muur toe
De broer helpt me zo nu en dan
zodat ik slapen kan
Speel een spel
met me
Geef me je hand
Speel met me
een spel
Speel met me
een spel
speel met me
als we alleen zijn
Speel met me
een spel
Vader moeder kind
|
| |
|
| Piano |
| |
Ze zeggen mij
Sluit deze deur
De nieuwsgierigheid wordt een schreeuw
Wat zou daarachter zijn?
Achter deze deur
Staat een piano
De toetsen zijn stoffig
De snaren niet gestemd
Achter deze deur
Zit zij aan de piano
Maar ze speelt niet meer
Ach, het is al zolang geleden
Daar aan de piano
Luisterde ik naar haar
En wanneer haar spel begon
Hield ik de adem in
Ze zei tegen mij
Ik blijf voor altijd bij jou
Maar het scheen alsof
ze speelde voor mij alleen
En ik goot haar bloed
In het vuur van mijn woede
Ik sloot de deur af
Men vroeg naar haar
Daar aan de piano
Luisterde ik naar haar
En wanneer haar spel begon
Hield ik de adem in
Daar aan de piano stond ik bij haar
Het scheen alsof
Ze speelde voor mij alleen
Geopend is de deur
Hoor ze schreeuwen
Ik hoor de moeder smeken
De vader slaat op mij in
Men haalt haar van de piano
En niemand hier gelooft mij
Dat ik doodziek ben
Van kommer en stank
Daar aan de piano
Luisterde ik naar haar
En wanneer haar spel begon
Hield ik de adem in
Daar aan de piano
Luisterde ze naar mij
En als mijn spel begon
Hield zij de adem in
|
| |
|
| Oude man |
| |
Hij wacht op de middagswind
De golf komt en gaat weer liggen
Met een waaier elke dag
de oude maakt het water glad
ik werp de steen voor mijn plezier
het water beweegt zich in een kring
de oude kijkt me treurig aan
en heeft het weer glad geveegd
In het wit zand rookt de oude man
bevend zijn pijp
Alleen het water en ik weten
waarvoor hij deze waaier gebruikt
Het vermoeden slaapt als een vulkaan
Aarzelend heb ik dan gevraagd
Het hoofd gebogen, het lijkt alsof hij slaapt
heeft voordat hij stierf gezegd
het water moet jouw spiegel zijn
pas als het glad is kan je zien
hoeveel sprookjes je nog resten
en om verlossing zal je smeken
De waaier tegen het lijf gedrukt
Bij de doodskramp verstijft de hand
Ze moesten hem de vingers beken
De waaier blijft liggen in het zand
De oude roep ik elke dag
Mocht hij mij hier toch verlossen
Ik blijf achter in de middagswind
En in de waaier kan ik lezen
Het water moet jouw spiegel zijn
Pas als het glad is kan je zien
Hoeveel sprookjes je nog resten
en om verlossing zal je smeken
|
| |
|
| Jalouzie |
| |
Ben ik mooier
Versnijd mijn gezicht
Ben ik sterker
Breek laf mijn nek
Ben ik slimmer
Dood me en eet mijn hersenen op
Heb ik jouw vrouw
Dood me en eet me helemaal op
Eet mij dan helemaal op
Ben ik eerlijker
Bijt mijn tong af
Ben ik rijker
Neem mij dan alles af
Ben ik moediger
Dood me en eet mijn hart op
Heb ik jouw vrouw
Dood me en eet me helemaal op
Eet me dan helemaal op
En lik het bord af
Het kookt, de jalouzie
Heb ik een gladde huid
Ruk ze er in repen af
Heb ik helderder ogen
Neem me het licht af
Heb ik de reinste ziel
Dood hem in vlammen
Heb ik je wijf dan
Dood me en eet me helemaal op
Eet me helemaal op
En lik het bord af
Het kookt, de jalousie
|
| |
|
| Kus me (kikvorsvel) |
| |
Ze houdt zich altijd stil
Omdat ze gevingerd worden wil
Ze blaast zich op in het dorre gras
Het vochtig lonkend oog wordt nat
Gevangen in de duisternis
Ziet ze nooit het zonlicht
Naar geilheid zoekend smeekt ze dan
De tong in de manen
Kus me
Ze bijt zich in elke tong vast
Omdat ze zich graag laat likken
Maar omdat het wat bitter smaakt
Wordt ze zelden gekust
Gevangen in de duisternis
Ziet ze nooit het zonlicht
Naar geilheid zoekend smeekt ze dan
De tong in de manen
Kus me
Nu hangt de tong uit de mond
En slaat wild en in extase
Meermaals heftig in het gezicht
Haar neus bloedt verschrikkelijk
Gevangen in de duisternis
Ziet ze nooit het zonlicht
Naar geilheid zoekend smeekt ze dan
De tong in de manen
Kus me
Kus me
Op mijn vochtige lippen
Kus me
Ook als het bitter smaakt
Kus me
Op mijn vochtige lippen
Kus me
Ook als het bitter smaakt
|
